Interview met Niels Kaan
‘Ik heb geleerd op mijn gevoel te vertrouwen’
Voorzichtig gluurt hij door de ramen van het Spartanen complex. De zon maakt zich gereed om onder te gaan en weerkaatst haar laatste lichtstralen verblindend op de glazen deuren. Zodra hij de bal in mijn handen ziet verdwijnen zijn gefronste wenkbrauwen. ‘Mooie bal!’
Tot op heden heeft Niels Kaan zijn sporen vooral rondom Wognum verdiend, maar hij hoopt daar vanaf volgend seizoen als trainer van Spartanen 2 verandering in te brengen. Bij buurverenigingen DESS, Schellinkhout en Zwaagdijk staat de (inmiddels) 37-jarige vader van 2 kinderen als goaltjesdief bekend. ‘Kun je geloven dat ik tot de C’tjes keeper ben geweest bij de Blokkers? Spijt wil ik het niet noemen, maar soms vraag ik mezelf wel eens af wat er zou zijn gebeurd als ik op doel was blijven staan…waarschijnlijk had ik het dan hoger geschopt’, knipoogt Kaan.
Als trainer proeft Kaan de smaak van succes. Zijn eerste stappen zet hij bij Schellinkhout, dan nog in combinatie met een rol als speler. ‘Eigenlijk viel mij het combineren van die rollen heel erg tegen. Na 2 seizoenen werd ik alleen hoofdtrainer en dat beviel mij zo goed dat ik nog 3 seizoenen bleef en mijn trainersdiploma haalde. Vervolgens maakte ik de overstap naar DWB. In de eerste voorbereiding waren we meteen te sterk voor ploegen zoals Grasshoppers en waren we uitermate trots op het succes in het Gemeente Toernooi Opmeer. Dat het uiteindelijk zou leiden tot een promotie naar de 4e klasse durfde ik toen nog niet te dromen’.
We wandelen ontspannen naar buiten, richting het a-veld. Kaan vervolgt zijn verhaal glunderend over de gloriejaren van ‘zijn’ DWB. ‘Ze doen het natuurlijk nog steeds goed, maar het jaar dat via een vriend onze kampioenswedstrijd op FoxSports werd uitgezonden blijft natuurlijk enorm bijzonder. Een aantal andere vrienden ging zelfs de club sponsoren, waardoor de spelers in prachtige trainingspakken rondliepen. Geweldig! DWB kwam in die tijd enorm in de picture op platforms zoals de Kelderklasse, toevallig zag ik deze week een foto voorbijkomen met de ‘bus-voor-het-doel’ tactiek. Hier even zitten?’
Met de bal in zijn handen neemt Kaan rustig plaats in de dug-out. Zijn vriendelijke ogen staren alvast over het veld. ‘Ik heb privé een rot jaar achter de rug, dat mag je best weten. Ik wilde even het voetbal niet meer aan mijn hoofd hebben. Sinds 2 januari ben ik gestart bij Peter Ursem als Sales Support Manager, vandaar dat ik maar met een Hyundai van de zaak ben gekomen haha. De connectie met Spartanen was dus al gelegd aangezien Pieter hier sponsor is, en toen Spartanen belde ben ik toch maar op gesprek gegaan. Natuurlijk heeft Spartanen een goede naam en een opsomming aan positieve punten, maar het belangrijkste voor mij is het gevoel. Het gevoel na het eerste gesprek was goed, en vandaar dat we er snel uit waren. Dat ik hier niet eindverantwoordelijk ben voor de hele selectie vind ik in deze fase wel prettig. Wachten op andere aanbiedingen hoeft dan ook niet’.
Langzaam lopen we terug over het a-veld richting de kleedkamers. ‘Niet alles in mijn leven is voetbal hoor. Naast mijn passie voor auto’s game ik ook graag met vrienden. Terwijl we FIFA spelen en eten bestellen, lachen de vrouwen vanuit de keuken onder het genot van een glas wijn om hun ‘kinderlijke’ mannen. Vooral omdat we zo fanatiek zijn, waarbij ook echt kleedkamerhumor om de hoek komt kijken. Ach, het houdt ons jong en we hebben het tijdens zo’n avond prima voor elkaar. Vanavond hebben we weer een FIFA-avond, maar ik ben nog niet in vorm met FIFA 20. Jullie hebben het hier trouwens ook prima voor elkaar! Mijn kinderen zitten op zwemmen en tennis, maar die zullen jullie hier vast wel eens zien lopen op dit mooie complex.’
De deur van kleedkamer 7 staat open, de kleedkamer van Spartanen 2. ‘Dit is straks mijn nieuwe domein?’, vraagt Kaan tevreden terwijl hij de kleedkamer goed in zich opneemt. Met speurende ogen ontdekt hij het tactiekbord aan de muur. ‘Het belangrijkst is dat spelers voor je door het vuur gaan. Je kunt de meest briljante tactiek verzinnen, maar coaching is voor mij vooral het menselijke aspect. Een arm om de schouder werkt voor mij beter dan een uitbrander. De trainers van de oude stempel, die vanuit de hiërarchie coachen,
spreken wat mij betreft niet de taal van de huidige generatie spelers. Spelers maken uiteindelijk hoe goed je bent als trainer, en je bent zo goed als je laatste wedstrijd…’.
Als echte liefhebber heeft Niels Kaan de bal nog steeds stevig vast in zijn handen. Voordat we afscheid nemen en die mooie bal toch echt terug het ballenhok in moet, ontkomt ook hij niet aan een afsluiter: 5 dilemma’s.
1) Spits bij Ajax 1 of coach bij Ajax 1? ‘Coach’.
2) Periodetitel of Beker met Spartanen 2? ‘Periode’.
3) Oefenwedstrijd verliezen van DWB of Schellinkhout? ‘Haha nou dan verlies ik liever van Schellinkhout. Anders moet ik het nog jaren aanhoren bij DWB’.
4) Minste goals tegen of meeste goals voor? ‘Een wijs man (Johan Cruijff) zei ooit dat je wedstrijd wint door doelpunten te maken. Meeste goals voor’.
5) Nooit meer one-liners gebruiken tijdens de bespreking of nooit meer het bord gebruiken? ‘Hahaha die Paul Brink! Heerlijk. Deze vraag is oprecht lastig…nou dan ga ik toch maar voor nooit meer het bord gebruiken’.
’s Avonds laat trilt mijn telefoon. Whatsapp. Niels Kaan. ‘FIFA-toernooi gewonnen!’ Het lijkt erop dat 2020 een succesjaar gaat worden voor Niels Kaan, en voor Spartanen.